William Butler Yeats, laureat Nagrody Nobla, irlandzki poeta, dramatopisarz i polityk, urodził się koło Dublina w 1865 r., zmarł we Francji w 1939 r. Chociaz rodzina pisarza przeprowadziła się do Londynu, swoje dziecięce wakacje spędzał zawsze w hrabstwie Sligo i charakter, a także atmosfera irlandzkiego krajobrazu wywarły duży wplyw na jego późniejszą twórczość. Stara irlandzka mitologia była dla Yeatsa źródłem, z którego czerpał przy opisie bohaterów, kochanków, żebraków czy głupców, postaci przekazujących jego metafizykę. Opowiadania, w tłumaczeniu Jadwigi Piatkowskiej, które wchodzą w skład niniejszego zbioru, ukazują, do jakiego stopnia poeta piszący w języku angielskim pozostał Irlandczykiem o zainteresowaniach uniwersalnych. "Opowieści o Hanrahanie Rudym" opisują przy pomocy symboli ludzką wędrówkę w poszukiwaniu szczęścia i odwieczny niepokój towarzyszący egzystencji człowieka. Wprowadzają nas one w świat symboliki, zjaw i sił nadprzyrodzonych: zawieramy znajomość z wieśniakami i wędrujemy z nimi po lasach i łąkach, a oni opowiadają nam tak wiele dziwnych opowieści, że zaczynamy w końcu niemal dostrzegać wróżki wychylające się zza głogu i duchy przemykające o zmierzchu za starymi chatami. Yeats daje nam do ręki talizman w postaci swej wesołej, rytmicznej i śpiewnej prozy poetyckiej, która wprowadza nas w świat tajemnic i poddaje działaniu baśniowej atmosfery prastarego, celtyckiego folkloru. Natomiast "Rosa Alchemica" i "Róża tajemna" przekazują poglądy filozoficzne poety, który pozostawał pod wpływem zasad Bractwa Złotej Jutrzenki, odznaczające się szczególnym stosunkiem do śmierci jako symbolu ponownych narodzin i odnowy duchowej. Wznosząc się nad sprawy dotyczące codziennej egzystencji Yeats nie zapomina o sprawach związanych z wyzwoleniem Irlandii i budzeniem ducha narodowego poprzez literaturę.