Po niespodziewanych perypetiach na dworze księcia dzielni młodzi ludzie dochodzą do przekonania, że aby uniknąć kolejnego podstępnego ataku swego największego wroga – herszta bandy Okrutnych Złotników, Welesa, muszą podjąć ryzyko i przejąć inicjatywę. W towarzystwie dwóch agentów księcia wyruszają do Łajdackiego Krańca. Obława na Welesa i jego ludzi musi być przeprowadzona w absolutnej tajemnicy, książę nie chce narażać się na dyplomatyczny konflikt. Pełni obaw i jak najgorszych wspomnień, Niepowszedni wyruszają w podróż - rozumieją, że dla nich to jedyna możliwość, by na zawsze uwolnić się od prześladowcy. Dla Dalko wyprawa jest także okazją do rozwiązania ważnych rodzinnych problemów, z powodu których stał się ofiarą Welesa. Podczas wyprawy Nila traci moc uzdrawiania. Może za bardzo nią szafowała, a może nieświadomie wyparła się daru, który ściągnął na nią tyle nieszczęść. Nie akceptuje tego i czuje się bezwartościowa. Wokół panuje surowa zima, przyjaciele niemal zamarzają w trakcie podróży przez step. Tymczasem w Łajdackim Krańcu dochodzi do niepokojów. Dzieci z trudem uchodzą cało z rozruchów. Miejsce pobytu Welesa wciąż pozostaje nieznane. Droga wiedzie Niepowszednich i książęcego wysłannika w wysokie góry, gdzie czeka ich chłód, niedostatek żywności, lawiny i śnieżne pantery. Konfrontacja z Welesem jest niespodziewana. Dzieci muszą zmierzyć się z nim, a nieoczekiwanie także i z agentem, któremu książę powierzył zadanie zupełnie inne, niż zapowiadał. Łącząc swe umiejętności, wspierając się nawzajem i wymyślając kolejny fortel, Niepowszedni ostatecznie pokonują wrogów. Znajdują sposób, by bandyci resztę życia spędzili w książęcych lochach. [empik].