SOWA OPAC : Miejska Biblioteka Publiczna w Mogilnie

103567

Książka

W koszyku

oceń

(Aleja starych topoli / Agnieszka Janiszewska ; T. 1)

Autor

Janiszewska Agnieszka. Autor Janiszewska Agnieszka. Aleja starych topoli ;

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Gatunek

Powieść obyczajowa

Kiedy osiemnastoletnia Ewa zostaje wydana za starszego o dwadzieścia lat owdowiałego małżonka swojej starszej siostry, nikt nie ma wątpliwości, że ten zaaprobowany przez jej okrutnego ojca związek nie przyniesie dziewczynie nic dobrego. Szwagier, ojciec trójki dzieci, niecieszący się wśród towarzystwa dobrą opinią, nie budzi w niej jednak odrazy, lecz jako przyszły mąż niesie nadzieję na wyczekiwaną przez lata poprawę losu dziecka niechcianego i odtrącanego przez własnych rodziców tylko dlatego, że nie urodziło się chłopcem. Zahukana i poniewierana ostatnia córka mecenasa Więckowskiego zostaje panią we dworze i jest uwielbiana przez męża, który – podobnie jak ona – pragnie pogrzebać przeszłość na cmentarzu i odciąć się od nielubianego teścia. Dwór wznoszący się od lat na końcu alei starych topoli kryje jednak stare tajemnice, które nie pozwalają zapomnieć o tym, co było. [http://lubimyczytac.pl/ksiazka/4237290/aleja-starych-topoli-tom-1].

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wyp. Miejska (Rynek 8)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 821.162.1-3 [lok. Wypożyczalnia Miejska] (1 egz.)

Recenzje:

Agnieszka Janiszewska - ALEJA STARYCH TOPOLI - tom 1 i tom 2 Ta rodzinna saga przenosi czytelników w koniec XIX i początek XX wieku i opowiada o Ewie, która jako 18-letnia dziewczyna, poprzez zaaranżowane małżeństwo, zostaje żoną swego owdowiałego, o 20 lat od niej starszego szwagra i macochą swych siostrzeńców, niewiele od niej młodszych. Zostaje też panią na Jodłowie. Chłopcy akceptują młodziutką macochę, ale rozpieszczona córeczka tatusia, (...) niepokorna Klara ma za nic zarówno ciotkę - macochę, jak i to co ludzie o niej powiedzą i podąża swoją, nie zawsze dobrą,drogą.
To małżeństwo nie jawi się Ewie jako klęska, choć okoliczności śmierci siostry są niejasne. Dla niej najmłodszej z sióstr, czującej się odtrąconą córką przez ojca i nieakceptowaną siostrą, to małżeństwo wydaje się być lepsze od tego, czego doświadczyła w rodzinnym domu.
Szwagier okazał się dla niej dobrym i kochającym mężem, a małżeństwo przez lata szczęśliwe.
Ale jego pierwsze małżeństwo i wiele innych rodzinnych spraw owianych jest tajemniczością, która nie powinna ujrzeć światła dziennego.
Te dwa tomy to zręcznie nakreślona historia o życiu i jego błędach, o dojrzewającej miłości, pełna intrygujących sukcesów i porażek. Poprzez historię Ewy i jej nowej rodziny poznajemy życie ziemiaństwa, wędrujemy ulicami Warszawy i Paryża. Poznajemy też stosunki społeczne i polityczne końca XIX i początków XX wieku, a toczące się dzieje rodziny ubarwione są codziennością, strojami okolicą i architekturą.
Ale najważniejszy to ciąg tajemnic: siostry Ewy Maryli, lekarzy warszawskiego i paryskiego, Adeli, pobytu Andrzeja w Paryżu.
Tom II przynosi historię życia młodego pokolenia Celiowskich i Wilczyńskich. Rozwiązują się zagadkowe tajemnice rodzinne, ale wybuchają też nowe dramaty i skandale.
Sporo miejsca poświęca autorka Klarze, która śladem swoich braci zamieszkuje w Paryżu i tam dojrzewa jako żona i matka, zrzucając z siebie pancerz egoistycznej i rozkapryszonej nastolatki.
Autorka stawia też przed czytelnikiem pytanie: "Czy jest możliwym, aby skrywane przez lata tajemnice, a co za tym idzie i urazy, pozwoliły na powrót scalić rodzinę? Czy można wybaczyć, zapomnieć?
Ta rodzinna saga to historia wciągająca od pierwszych stron; to zmieniający się fabularny świat początków XX wieku,świat relacji międzyludzkich: to wspaniale nakreślona konstrukcja bohaterów.
Ciekawym zabiegiem kompozycyjnym jest wprowadzenie pamiętnika Klary.
Tomu II nie można, moim zdaniem czytać, bez znajomości I tomu Polecam i mam cichą nadzieję, że autorka dopisze jeszcze losy tej rodzinny, które kończą się na konflikcie sarajewskim 1914 roku, a nierozwiązanych wątków, moim zdaniem , jest jeszcze trochę.